Powstanie Warszawskie - gra

Zbliża się rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego i jak co roku skłania mnie to do refleksji na temat wartości życia szarego człowieka i pamięci o nim. Tym razem doskonałym wehikułem okazała się gra "Mali powstańcy", wydana przez Egmont. Jedna z największych polskich katastrof w mniemaniu twórców doskonale nadaje się na wesołą grę planszową dla całej rodziny. Nie zaglądałam do środka, ale zastanawiam się, jak to wygląda: czy autorzy raczyli zaznaczyć, że miasto płonie, ludność cywilna jest systematycznie mordowana, a harcerze i żołnierze AK masami giną, czy też Powstanie jest przedstawione w obowiązującym ostatnio tonie letniej przygody dla morowych panien i równie pogodnych chłopców, z pominięciem wszelkich drastycznych szczegółów? Nie wiem, ja nie grałabym w taką grę z moimi przyszłymi dziećmi, podobnie jak nie zachwyciłaby mnie kolorowa planszówka o Oświęcimiu czy alianckich nalotach na Drezno. Niezależnie od tego, jak ocenia się powstanie, i co się z nim wyprawia w kulturze masowej (Hardkor 44), to nie jest dla mnie nośnik rozrywki.

Dla lepszego zobrazowania mojego bezgranicznego oburzenia wymyśliłam kilka pól, które mogłyby znaleźć się na planszy.

1. Bomby spadają na dom twojej rodziny. Szukasz rodziców. Tracisz kolejkę.
2. Udaje ci się odkopać kilku zasypanych. W nagrodę rzucasz dwa razy.
3. Zabija cię niemiecki żołnierz. Wracasz na pole START.
4. Płonie Stare Miasto. Gapisz się jak cielę na malowane wrota. Tracisz kolejkę.
5. Granat rozrywa twojego najlepszego przyjaciela. Musisz jednak dostarczyć pocztę! Rzucasz dwa razy.
6. Masakra Woli. 65 000 ludzi ginie, ale tobie udaje się przemknąć. Przenosisz się na pole OCHOTA.
7. Niemcy wypędzają cywilów z miasta. Wracasz na początek planszy.

To tyle, jeżeli chodzi o tegoroczne obchody rocznicy.