Olga z wody raz!

Udało mi się w końcu pokazać twarz. Wprawdzie nadal wolałabym udawać, że nie mam podwójnego podbródka, ale no cóż. Dziwnie jest też widzieć się bez makijażu. Jeżeli chcecie sprawdzić, jakie niespodzianki szykuje wasza twarz (np. Wonder odkrył u siebie utajone porażenie mózgowe), zajrzyjcie na stronę akcji.

Nowych komiksów nie ma i nie będzie, ponieważ nadal zmagam się ze scenariuszem albumu. "Zmagam się" jest może nie do końca właściwym słowem, ponieważ pisze mi się bardzo miło, w pustym biurze z włączony wiatrakiem i zapasem wody mineralnej. Gorsze jest to, że zapisałam już pół zeszytu, a nie doszłam jeszcze do momentu, w którym ma się zacząć właściwa opowieść. Niepokoi mnie też nieco fakt, że nie mam pojęcia, jak narysować większość scen, które wymyśliłam. Czekają mnie długie, zimowe wieczory wściekania się nad kartką.

Ale zanim to nastąpi, jadę na działkę do Jacka, dziwnie wzruszona rodzinną atmosferą tego pikniku. Oczami wyobraźni już widzę jak za kilka lat Greta, Suliko i Darwin wesoło bawią się w kiszonce z dziećmi innych komiksiarzy. Wizję trochę psuje fakt, że nie będę mogła się temu przyglądać z fajkiem w zębach i po 10 piwach, ale tym bardziej zamierzam zabawić się na zapas w ten weekend.