Kicia Chrup!

Oto jedyne, co ostatnio udało mi się narysować - kot na szybie uparowanej intensywnym smażeniem naleśników. Kot jest magiczny i potrafi zamienić się w naścienny hologram (wszystkich chętnych zapraszam na prezentację tego fenomenu, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu), nie zmienia to jednak faktu, że nie rysuję nic i strasznie mi tego brak, tym bardziej, że mam niewspółmiernie dużo pomysłów - na kilka serii pasków, dwa alternatywne scenariusze do Kolektywu, na scenki z życia, że o albumie nie wspomnę. Jednak renesans nadchodzi wielkimi krokami, ponieważ ostatecznie wypracowaliśmy z Danielem podział obowiązków domowych w stopniu uszczęśliwiającym obie strony (co znaczy, że nie czuję się jak Wujek Samo Zło, jeżeli to mężczyzna zmywa i sprząta), a literowanie Lapinota powinno skończyć się zgodnie z planem jutro w okolicach północy. A wtedy... A wtedy... Pewnie prześpię kilka następnych dni. Pozdrawiam.