Bum Bum Tedeum

Z dumą przedstawiam pierwszy komiks o Danielu i o mnie. Wykonanie go zajęło mi jedyne półtora miesiąca. Wynika to z tego, że szczęśliwe życie rodzinne niezwykle mnie rozleniwiło i zmęczyło (popisywanie się dzień w dzień domowymi obiadami jest energochłonne), na szczęście od czwartku doznaję dzikich napadów inspiracji kilka razy dziennie. Najwyraźniej jesienna deprecha przekształca się powoli w manię. Poza tym, pod surowym okiem Daniela nieco wstyd mi rysować/kolorować niechlujnie, więc bardzo się staram i długo to trwa.
Daniel wygląda nieco mniej jak mój dziadko-Konwicki, za to jest niezwykle prosty i małomówny, czyli odwrotnie niż w życiu.
Tak więc oglądajcie sobie komiksik, a sto tysięcy kolejnych projektów nadchodzi.